Glíð ikki í bonivoksinum
Landsstýrismaðurin í uttanríkismálum og løgmaður eru so doyvdir av bonaðu donsku gólvunum, at teir leypa Løgtingið um.
Í tíðindaskrivi er Føroya løgmaður so spentur sum eitt barn jólaaftan, nú danski forsætisráðharrin kemur á vitjan, og sigur Føroya løgmaður m.a.: “….har øll trý londini í ríkisfelagsskapinum sita runt borðið og á jøvnum føti viðgera uttanríkis-, verju- og trygdarpolitikk.”
Á jøvnum føti er at vera líka, at vera javnsettur. Men Fólkatingið tekur avgerð um radaran, Løgtingið sleppur ikki. Er tað á jøvnum føti?
Danir fara á fund við Nato og onnur, tað sleppa Føroyar ikki. Er tað á jøvnum føti?
Men løgmaður og landsstýrismaðurin í uttanríkismálum leggja ikki í. Bara teir sleppa á bonaðu donsku gólvini, og tosa um Mette og Jeppe, so eru teir nøgdir.
Bonaðu gólvini eru vøkur, men tey eru eisini sera hál.
Latum okkum heldur stíga fast á føroyska gólvið, og loysa. Tá kunnu vit tosa um at vera á jøvnum føti.
Beinta Løwe
